مشاوره در استقرار تعالی HSE به چه صورت است؟ هدف از ایجاد سیستم مدیریت HSE ارائه روشی هدفمند بر اساس استانداردهای موجود است تا اطمینان حاصل شود که خطرات بالقوه و واقعی ایمنی، بهداشت و محیط زیست به طور دقیق شناسایی شده و به طور موثر حذف یا کنترل می شوند.
سیستم مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست بخشی از سیستم مدیریت کلی مستمر در سازمان است و سعی در توسعه، اجرا، دستیابی، بازنگری و حفظ خط مشی ایمنی، بهداشت و محیط زیست دارد تا راه را برای اصول ریسک برای مدیریت ایمنی و محیط باید با فعالیت های شرکت مرتبط باشد.
پروژه های مدرن با چالش ها و پیچیدگی های خود نیازمند رویکردهای جدید و موثر در مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست هستند. مدل تعالی سازمانی به عنوان یک چارچوب توانمند که از اصول تعالی رهبری، مشارکت کارکنان و بهبود مستمر پشتیبانی می کند می تواند به بهبود مدیریت HSE کمک کند. مدیریت HSE به مجموعه ای از فعالیت ها و استراتژی هایی اطلاق می شود که به بهبود سلامت، ایمنی و حفاظت از محیط زیست در سازمان ها اختصاص دارد.
این فرآیند (HSE) در پروژه های مختلفی که تأثیر مستقیمی بر پایداری و موفقیت سازمان دارد ضروری است. این مقاله به بررسی نقش مدل تعالی سازمانی در بهبود عملکرد HSE در سازمانهای پروژهمحور میپردازد. همچنین مطالعات نشان می دهد که اجرای مدل تعالی سازمانی در سازمان های پروژه محور می تواند منجر به افزایش آگاهی HSE، تعهد به استانداردهای ایمنی و بهبود فرآیندهای ایمنی شود.
مزاياي مشاوره در استقرار تعالی HSE
- ايجاد بستر مناسب براي بهبود بهره وري و تعالي سازمان
- ايجاد ساختار مشخص براي مديريت HSE و تعيين مسئوليت ها
- هدفمند نمودن و يکپارچه کردن سيستم مديريت بهداشت، ايمني و محيط زيست.
- ايجاد بستر مناسب براي بهبود مستمر HSE در سازمان
- شناخت قوانين و مقررات ايمني
- ارزيابي موثر ريسک ها و کاهش آنها بمنظور کنترل حوادث
- کاهش زيان هاي مستقيم و غير مستقيم ناشي از حوادث
- ايجاد انگيزه در کارکنان بعلت اعتماد آنها نسبت به مديريت بواسطه تلاش براي ايجاد محيط کاري ايمن
- ايجاد زمينه مناسب براي استفاده توانت فکري بالقوه کارکنان براي تقويت مديريت HSE
- فراهم شدن زمينه هاي رقابت سالم و موثر
- امکان خود ارزيابي سازمان براي تطبيق با يک سيستم مديريت HSE
- کاهش زيان هاي ناشي از حوادث شامل کاهش:
– اتلاف وقت بواسطه نگراني هاي حاصل از تبعان و امدادرساني
– ميزان پرداخت غرامت هاي ناشي از کارافتادگي دايم، موقت و يا مرگ کارکنان
– ميزان خرابي دستگاه يا اتلاف مواد و در نتيجه صايعات کمتر در توليد
– هزينه آموزش کارکنان جديد که جايگزين کارکنان حادثه ديده مي شود.